Ağlamak neden hep diğer duygulardan daha farklı tutulur?
Ağladığımızda çok anormal bir şey yapıyormuşuz gibi neden bakılır?
Ağlamak neden zayıflıktır?
Neden insanlar duygularını gülerek, öfkelenerek, susarak gösterdiğinde zayıflık gibi algılanmaz da ağladığında zayıflık olur?
Siz de toplum içinde ağladığınızda “Bak ağlıyorsun yine insanlar yanlış anlayacak” cümlelerini duydunuz mu ağladığınızda?
O zaman biraz kafa yoralım. 😊
Çocuklar neden ağlar ???
-İstedikleri olmadığında.
Ağlamak eylemi çocukluk yıllarından itibaren zihnimizde biraz da bununla kodlanmış gibi sanırım ağlayan bir çocuk bizi üzer onun ihtiyaçlarını fark edip gidermeye çalışırız o yüzden yetişkinlik döneminde ağladığımız durumlar muhtemelen karşımızdakinin buna benzer hisleri yeniden tetikleniyor.
Bu durumu olağan karşılayan bizim yaşadığımız duruma eşlik edenler varken, bazen istediğimizi hemen yerine getirenler, bazen de yapmak istemediği şey her neyse yapmamaya devam edenler olacaktır.
Ağlamanın yetişkinlik döneminde karşı tarafı manipüle eden durumları da var diyebiliriz. Ağlayan kişi, karşı taraftakinin zihninde “onu üzüyorum, onun istediğini yapmalıyım” gibi durumları tetiklemeye çalışıyorsa özellikle bu durumda bir terapiste gitmesini öneririm.
Yani velhasıl ağlamak uzun süreler boyunca insanlara bu duyguları ve durumları getirdiği için etiketlenmiş diye düşünüyorum.
Özgürce, sadece bir duygunuzu yaşamak için ağlıyorsanız eğer,
Yaşasın!
Sonuna kadar ağlayabilirsiniz.
Belirsizlik içinden devamlı ağlar, üzgün, bitkin, enerjisiz hissediyorsanız ve bu durum süreklilik gösteriyorsa o zaman mutlaka yine bir danışmanlık almanınızı öneririm.
Zihniniz araya girip o aman üzülmesin o, benim zayıf olduğum düşünmesin gibi düşünceler getirebilir.
O düşünceyi fark eden kişi olarak, yaşadığınız durum her ne ise ona ağlamak istiyorsanız o duygunuzu yaşamanız dileğiyle.