İnsanın duygudan duyguya geçişi ne garip.⠀⠀
Nöronları düşününce çokta mantıksız gelmiyor gerçi. Devamlı hareket halindeler ve bağlantı kurmaya çalışıyorlar ve bu bağlantılar bazen yaşamak istemediğimiz duygulara, düşüncelere, davranışlara götürüyor bizi. Çünkü zihnimin her zaman gittiği ve öğrendiği bir yol var. Farkında olmadan istemeden kontrolün bizde olmadığını düşündüğümüz o yol. ⠀⠀
⠀⠀
Ama bu şu demek değil ki yeni yollar bulamayız. ⠀⠀
⠀⠀
Bulmaya çalışırken, ne yapacağımızı bilemeyebiliriz.⠀⠀
⠀⠀
Zihniminiz alışık olduğu düşünce şeklinin dışına çıkarken bocalamasına da şaşırmamak lazım, anında tutup yakaladığı o nöron artık orada yok! Yeni bir bağlantı lazım! Onun için de yeni yolları benim ona sunmam gerekiyor, öğretmeliyim ki her zaman gittiği yoldan gitmesin.
⠀⠀
Şöyle düşünün işe her gün gittiğiniz yol belli bir süre sonra otomatik hale gelir o yoldayken yolda bile değilsinizdir. Etrafı incelemez, farkında olmadan yürüdüğünüz, indiğiniz, bindiğiniz, sürdüğünüz bir şeyler vardır sadece.⠀
⠀⠀
Düşüncelerinizde kaybolur belki boşluk içinde işe gidersiniz. Halbuki hiçbir şey düşünmeden durabilmek gibi bir halimiz olamaz. Zihin ve beden durmaksızın çalışıyor. ⠀
⠀
O zaman ben her anda var olarak, akıp giden her şeyin farkına varıp hissederek onu yaşayabilirim.